عيسى بك بن إسحق هو سياسي عثماني شغل منصب والي في الدولة العثمانية.[1][2][3][4][5][6][7]
عيسى بك بن إسحق | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
(بالتركية العثمانية: اسحق اوغلى عيسى بك) | |||||||
معلومات شخصية | |||||||
الميلاد | القرن 15 الدولة العثمانية |
||||||
مكان الوفاة | سراييفو | ||||||
مواطنة | الدولة العثمانية | ||||||
الأب | إسحق بك | ||||||
مناصب | |||||||
سنجق بك البوسنة | |||||||
في المنصب العقد 1450 – 1463 |
|||||||
|
|||||||
سنجق بك البوسنة | |||||||
في المنصب 16 فبراير 1464 – 1470 |
|||||||
|
|||||||
الحياة العملية | |||||||
المهنة | سياسي | ||||||
اللغات | البوسنية، والتركية العثمانية | ||||||
الخدمة العسكرية | |||||||
الولاء | الدولة العثمانية | ||||||
الرتبة | فريق أول |
مناصبه
تولى المناصب التالية:[8][9][10][11][12]
- سنجق بك البوسنة (العقد 1450–1463)
- سنجق بك البوسنة (16 فبراير 1464–1470)
المراجع
- Suljović 2010: «Ta dvojenja idu u smjeru – da je riječ o bratu Stjepana Vukčića Kosače, koji ga je predao Mehmedu II kao garanciju lojalnosti. Po ovoj teoriji Isa-beg je, nakon što ga je usvojio Ishak-beg (otud prezime), konvertirao na islam, te za ondašnje prilike izgradio zavidnu vojničku i političku karijeru. Po drugima, Isak Hranić/Hranušić zarobljen je tijekom jednog upada akindžija na posjed velikaške obitelji Pavlović, inače gospodara velikog dijela Istočne Bosne, uključujući i srednjovjekovnu župu Vrhbosnu. U zarobljeništvu se dokazao kao izuzetno sposoban, što je vođu spomenutih akindžija potaknulo da mu ostavi imetak, ali i poziciju koju je obnašao. Potpuno drukčiji pristup na porijeklo Ishakovića imaju istraživanja historičarke umjetnosti Lidije Bogojević Kumbaradži iz Skoplja. Ona smatra da je rodonačelnik Ishakovića Pašajigit-beg iz Saruhana (Kapadokije), a da je Ishak-beg bio njegov sin. Zanimljivosti idu do mjere u kojoj se skopski begovi Kumbaradžije smatraju izravnim potomcima Isa-bega Ishakovića, o čemu posjeduju i autentičnu dokumentaciju. Iznad ulaza u nekadašnji bazar u Skopju, građevine koju je podigao Ishaković, stoji ploča o obnovi bazara. Natpis kazuje da su bazar obnovili begovi Kumbaradžije, nasljednici Isa-begov»
- "AT-TAFSĪR AL-KABĪR". The European Library. مؤرشف من الأصل في 25 مايو 201223 ديسمبر 2010.
- Hodžić, Muamer (2015-10-12). "Foča-Dubrovnik: Živan Pripčinović (?-1479): Život jednog dubrovačkog trgovca i „diplomate" u Bosni". focanskidani. مؤرشف من الأصل في 23 سبتمبر 2017.
Naime, dogovoreno je da Isa-beg Ivanu vrati ženu i plati dodatnih 500 dukata kako bi dobio natrag Mustafu. Živanov opunomoćenik Ratko Vukosalić je 16. septembra 1470. godine doveo u Dubrovnik Markovićevu ženu, koju je predao zajedno sa 300 dukata. Nakon toga je preuzeo Mustafu kojeg je vratio osmanskim vlastima.
- Dankoff, Robert (1993). The Intimate Life of an Ottoman Statesman: Melek Ahmed Pasha (1588–1662) As Portrayed in Evliya Çelebi's Book of Travels. Albany: SUNY Press.
- Finkel, Caroline (2005). Osman's Dream: The Story of the Ottoman Empire, 1300–1923. New York: Basic Books. .
- Heyd, Uriel (1973). Studies in Old Ottoman Criminal Law. Oxford: Oxford University Press.
- Thomas, Lewis V. (1972). Norman Itzkowitz (المحرر). A Study of Naima. New York: New York University Press.
- İlgürel, Mücteba. "Abaza Hasan". Türkiye Diyanet Vakfi İslâm Ansiklopedisi. 1. صفحات 10–11.
- İlgürel, Mücteba (1976). Abaza Hasan Paşa İsyanı [The Revolt of Abaza Hasan Pasha] (Docent Thesis). Istanbul University Faculty of the Arts.
- İnalcık, Halil (2015). Devlet-i 'Aliyye: Osmanlı İmparatorluğu Üzerine Araştırmalar - III, Köprülüler Devri [Devlet-i 'Aliyye: Studies on the Ottoman Empire - III, Köprülü Era]. Istanbul: Türkiye Bankası Kültür Yayınları.
- İnalcık, Halil (1980). "Military and Fiscal Transformation in the Ottoman Empire, 1600–1700". Archivum Ottomanicum. 6: 283–337.
- Naîmâ Mustafa Efendi (2007). İpşirli, Mehmet (المحرر). Târih-i Na'îmâ (Ravzatü'l-Hüseyin fî Hulâsati Ahbâri'l-Hâfikayn [Naima's History - The Garden of Hüseyin in Summary of the News of East and West]. 6. Ankara.